تجدید حیات آموزش پزشکی طبیعی

پس از انتشار گزارش فلکسنر، بسیاری از دانشکده های پزشکی، معمولی و جایگزین، بسته شدند. تعداد معدودی از مدارس طبیعی باقیمانده با مدارس کایروپراکتیک ادغام شده بودند ناتروپاتی. در اوایل دهه 1950، اکثر کالج های کایروپراکتیک که برنامه درسی طبیعی را ارائه می کردند، آن بخش از برنامه خود را لغو کردند. کالج ملی پزشکان بدون دارو در شیکاگو، که بیش از 85 درصد از پزشکان طبیعی که در غرب کانادا و ایالات متحده مشغول به کار بودند، فارغ التحصیل شده بود، برنامه طب طبیعی خود را تعطیل کرد. در سال 1953 کالج کایروپراکتیک ایالت های غربی (WSCC) در پورتلند، اورگان تنها موسسه ای بود که برنامه ND تایید شده را ارائه می کرد. آنها برنامه ND خود را در سال 1955 لغو کردند.

تجدید حیات آموزش پزشکی طبیعی

در پاسخ به بسته شدن کالج ملی طب طبیعی WSCC، مدرسه ای که به طب طبیعی درهای خود را در سال 1956 باز کرد. در سال 1978 دو کالج طبیعی دیگر افتتاح شد، کالج طب طبیعی انتاریو و کالج پزشکی طبیعی جان باستیر. افتتاح کالج طب طبیعی انتاریو در پاسخ به این بود که کالج کایروپراکتیک یادبود کانادا جزء طبیعی برنامه درسی خود را در سال 1977 حذف کرد. آموزش پزشکی طبیعی در آمریکای شمالی اکنون در تعدادی از کالج ها به خوبی تثبیت شده است.

سال های 1930 تا 1970

طب طبیعی در سی سال اول خود از پذیرش و رشد گسترده ای برخوردار شد. در این دوره، اکثر سیستم های پزشکی، اعم از متعارف یا جایگزین، به خوبی همزیستی داشتند. دوره 1930 تا 1970 سرکوب قانونی و اقتصادی آن را نشان داد. بخشی از سختی ها

مشکلاتی که حرفه متخصصان طب طبیعی با آن مواجه بودند به دلیل مبارزه آنها با پزشکی مرسوم و کایروپراکتیک بود. سایر عوامل موثر عبارتند از: